Ama bugün bir oturuşta sanki bende filmin içindeymişim gibi kendimi etrafımdaki her şeyden soyutlanmış bir şekilde izlerken buldum...
Şu ana kadar izlediğim en anlamlı filmlerden biriydi. Hem güldüren hem ağlatan, bol bol düşündüren, öğreten bir filmdi. Aamir Khan farkı demeliyiz buna sanırım -ki kendisine olan platonik aşkım hâlâ devam etmekte-
Film beni aldı götürdü, bulutlarda mı gezdirmedi, gökkuşaklarından mı kaymadım o hooo :D Görsel şölen yaşadım şu aşağıdaki sahnede;
Böyle öğretmenler lazım, çocuklara bağırarak, onları korkutarak bir şey öğretilemeyeceğinin öğrenilmesi lazım...
Ne güzel diyor filmde;
Her çocuğun kendine özgü yetenekleri, kapasitesi ve hayalleri vardır. Beş parmağın beşi bir değildir. İsterseniz itip çekin, aynı hizaya getirmeyi deneyin. Parmaklarınız kırılır.Disleksi hastalığına değinen, ailelere güzel bir ders veren bir film. Herkese ders veren bir film. İzlenmeli izletilmeli kısacası kardeşler.. Ciao ^^
''Seni mutlu eden şey olmalıdır hedefin''
hanijuni
Amir Khan'ı tanıdığım film ve bence 3 Idiots'la birlikte en iyi filmi olduğunu düşünüyorum. Kaç kere izlediğimi ben bile bilmiyorum ama buna rağmen -aynı şeyi ikinci kez duymaya bile tahammül edemeyen ben- oturur yeniden izlerim bu filmi. ^^
YanıtlaSilBende 2.30 saat olmasına rağmen tekrar izlerim herhalde, Aamir Khan Effect ismini verdim bu duruma :D
SilÇok güzel ve etkileyici bir filmdi gercekten tekrar tekrar izlenilir.Ghajini de sevdiğim bi filmidir Amir Khan ın.Blogun cok orjinal :) Bana da beklerim...
YanıtlaSilEvet bende pek bir bayılmıştım, orjinali üstüme pek alınamadım ama yine de çok teşekkürler ^^ Geliyim ^^
Sil